شب های مهتابی-شکسته دل سهیلی

در جوانی زندگیمر چون عسل             چهمونی امدی و بو بی مه عجل
نمدنا طاقت بکنم رو به روش                تیری اهزه دل نه سینم بو چغل
نمفهمی عشق چزادن و چه اکن             لیکن اهدا چهرهش دل مه زپون
کاری اهکه ای به سر مه وا دو چم          نادونم شرحش بگم مه وا زبون
زندگی مه پاشی از هم خیلی زود        شادی پی مه مثل که اهنین وجود
 سیگاروم از نخ وپاکیت بو به شاخ            مه که نمفهمی چزادن رنگ دود
تن گداز بو که نه اتش کفته دل              شادی و خندم به غصه بو بدل
سن مه از سی به بیش نین هنوز           چهرمه ووا خو اگوی بیشن  زه چهل

شکسته دل سهلی
عبدالله حسین